Wat is een minnelijke schikking en wat zijn de voorwaarden?
De minnelijke schikking laat de rechtbanken onder bepaalde voorwaarden toe om de verdachte van een misdrijf niet verder te vervolgen in ruil voor een tegenprestatie (meestal is dit het betalen van een boete). De minnelijke schikking komt vaak voor om rechtszaken af te handelen waar men niet zeker is van een succesvolle vervolging, of in zaken die vermoedelijk lang zullen aanslepen en zullen rekken.
De minnelijke schikking is geen veroordeling en zal dus niet zichbaar zijn op je strafblad.
De schikking staat niet gelijk aan een veroordeling, en verschijnt niet op het strafblad van zij die aan een onderzoek onderworpen zijn.
Er zijn 2 soorten minnelijke schikkingen:
1. De minnelijke schikking voor een onderzoek of vonnis
Om een minnelijke schikking te ontvangen wordt er rekening gehouden met 2 criteria:
- geen gevangenisstraf van meer dan twee jaar rechtvaardigen
- geen zware aantasting inhouden van de lichamelijke integriteit
In principe doet de mening van het slachtoffer er niet toe bij het toekennen van een minnelijke schikking of niet.
2. De minnelijke schikking tijdens een odnerzoek of proces
Als een zaak in handen is van een onderzoeksrechter of een strafrechter, kan de procureur het initiatief nemen om te onderhandelen over een minnelijke schikking met de verdachte of beklaagde. Door de vereiste dat beklaagde en slachtoffer een akkoord moeten vinden over de omvang en de regeling van de schadevergoeding, heeft het slachtoffer een vetorecht over de minnelijke schikking.